Best Niet Normaaal
Mijn moeder had het lullige plaatje aan de muur. Martin Luther King en de gebroeders Kennedy. Hoi Ma.
Ja of nee of misschien. Ik ga mijn ouders herbegraven op de Ooster hier in de Watergraafsmeer.
Ze liggen nu naast elkaar (duur, maar wel toepasselijk) of boven op elkaar (goedkoop, maar een beetje raar).
Weet niet zeker. Ze liggen nu ergens in Zaandam, zonder steen. Een bosje bloemen gaat er never nooit niet heen.
Frauke had een mooi ritueel. Bloemen verversen en het graf besproeien met tien liter uit een gieter.
Daarvoor moest ze honderd meter lopen. Naar de pomp. Tja, dan breekt mijn klomp.
Maar de Ooster is zo mooi. Iets in steen laten bijtelen kost me wel weer vijf ruggen.
De zombies uit de de aarde herstellen, een Ooster zerkje bestellen (ik zou er wel naast willen liggen) is weer zoveel ruggen.
Het plechtige transport van twee kisten, van Zaandam naar de Ooster. Minstens drie volgwagens. Stel je voor. Niks voor een Tresoor.
Sorry ma; je kunt mijn rug op.
Pa had ooit een gouden uitspraak "als ik dood ben, kun je mij bij het grofvuil zetten". Daar heb ik hem bijna aan gehouden.
= = = End of Post = = =
No comments:
Post a Comment